Pierwszy Kustosz Sanktuarium

Tym, który wieczorem 13 maja 1981 r. ślubował Matce Bożej Fatimskiej, że za ocalenie umierającego Papieża wybuduje tu kościół wotywny dla Jej chwały, był ks. Mirosław Drozdek. Nie tylko pokonał on wszystkie „niemożliwe”, by u stóp krzyża na Giewoncie zbudować wielkie maryjne sanktuarium ( i to na kamieniach węgielnych otrzymanych z grobu św. Piotra w Rzymie i z miejsca objawień Maryi w Fatimie) ale uczynił je największym w świecie centrum modlitwy za Ojca Świętego Jana Pawła II i największym po Fatimie centrum apostolatu fatimskiego. To przede wszystkim dzięki jego zaangażowaniu Kościół pełniej uświadomił sobie liczne wątki łączące Jana Pawła II z orędziem fatimskim i to, że orędzie z Fatimy jest najważniejszym głosem nieba dla współczesnego świata.

Był w bliskich kontaktach z wieloma wielkimi osobistościami Kościoła i z najważniejszymi ludźmi ze świata polityki, ale najważniejszy był zawsze dla niego Ojciec Święty Jan Paweł II. Jak sam mówił, nie był jego przyjacielem, lecz sługą. Dzięki  swej służbie papieżowi zdołał zebrać setki otrzymanych od niego pamiątek, które z chwilą kanonizacji staną się bezcennymi relikwiami.

Ks. Drozdek uparcie powtarzał, że dziś najważniejszym drogowskazem jest Fatima. Dlatego stworzył przy Sanktuarium Sekretariat Fatimski, który szybko stał się jednym z największych w świecie ośrodków badań nad orędziem z Fatimy. Był też człowiekiem różańca. W prowadzonym przez niego Sanktuarium bardziej niż gdziekolwiek w Europie propagowano modlitwę różańcową. Tu też zrobiono najwięcej, by rozpowszechniać w świecie nabożeństwo pierwszych sobót.


Ksiądz Mirosław Drozdek przeszedł do historii jako jeden z pięciu największych apostołów Fatimy.

Przez swego Kustosza Sanktuarium w Zakopanem stało się mostem łączącym Watykan i Coimbrę (klasztor, w którym żyła Siostra Łucja), Watykan i Fatimę, Fatimę i Wschód.

To Ks. Drozdek był pośrednikiem w kontaktach Jana Pawła II z Siostrą Łucją, to on przyczynił się w decydującym stopniu do beatyfikacji dzieci fatimskich w Rzymie, to on przyczynił się do upowszechnienia orędzia fatimskiego w Rosji.

Jego zasługą jest też wizyta Jana Pawła II w Zakopanem w 1997 r.

Pierwszy Kustosz tego miejsca był postacią charyzmatyczną. Całkowicie oddany Maryi, zupełnie zapomniał o sobie, żyjąc jedynie dla Matki Najświętszej i dla Jana Pawła II. Zrozumiawszy do końca orędzie fatimskie, ofiarował swe życie Maryi jako ofiara za grzeszników, by ratować ludzi idących do piekła. Bóg przyjął jego ofiarę po śmierci Jana Pawła II. Po wielu miesiącach cierpienia, do końca nie myślący o sobie ale zatroskany o sprawę Fatimy, odszedł do Pana 25 maja 2007 r.

Został pochowany w krypcie pod kościołem, z którym związał całe swoje życie i któremu oddał wszystkie swoje siły.

Świadom, że umiera, powtarzał, że orędzie fatimskie bliskie jest swego wypełnienia i że ktoś musi trwać przy ogniu, czyli strzec orędzia fatimskiego w tym najważniejszym etapie dziejów. Na pytanie, gdzie płonie ten ogień, odpowiadał, że w ludzkich sercach. W ten sposób pozostawił po sobie trudny testament służby i ofiary, by całkowicie zapomniawszy o sobie, przybliżać chwilę zrealizowania się wielkiej obietnicy Fatimy – zwycięstwa Niepokalanego Serca Maryi.

Kilka dni przed śmiercią mówił:

-Nie ma ważniejszego tematu. Fatima w naszych czasach zajaśnieje wobec świata. Będzie to wielkie światło, widoczne dla wszystkich. Bóg ma już dość czekania. Sam zrealizuje wielkie obietnice.

Siostra Łucja będzie bardzo ważna dla świata?

Może stoimy na progu spełnienia się wielkiego proroctwa, o którym czasem wspominał? Wielka polska mistyczka Barbara Kloss już pół wieku temu widziała wielki ogień wzbijający się z tego miejsca ku niebu. 


Życiorys

Ks. Mirosław Drozdek urodził się 14 sierpnia 1942 r. w Zakrzewie jako dziecko Antoniego i Natalii z d. Trudzińskiej. Do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego wstąpił we wrześniu 1962 r. i 8 września 1962 r. przyjął strój Stowarzyszenia w Ołtarzewie z rąk ks. Józefa Dąbrowskiego. Pierwszą profesję złożył 8 września 1964 r. w Ząbkowicach Śląskich na ręce ks. Eugeniusza Werona, ówczesnego prowincjała. Dnia 3 listopada 1964 r. został jako kleryk powołany do odbycia służby wojskowej, która trwała do 1966 r. Kolejne profesje w Stowarzyszeniu składał w Ołtarzewie w latach: 1966, 1967 i 1968, a w dniu 8 września 1969 r. złożył profesję wieczystą. Święcenia kapłańskie przyjął dn. 14 czerwca 1970 r. w Ołtarzewie z rąk ks. abp. Bronisława Dąbrowskiego.

Swoją  pracę kapłańską rozpoczął w Gdańsku, a następnie od roku 1974 pełnił posługę duszpasterza w Poznaniu. W roku 1979 został ustanowiony duszpasterzem w Zakopanem i pełnił  tę funkcję przez cztery lata. 25 sierpnia 1983 r. został  mianowany proboszczem parafii pw. Niepokalanego Serca Maryi w Zakopanem. W tym czasie rozpoczął budowę nowego kościoła i stworzył podwaliny pod Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Zakopanem. Dnia 15 września 1988 r. zostaje mianowany kustoszem nowopowstałego Sanktuarium. W latach 1993-2002 pełnił funkcję rektora Domu Stowarzyszenia w Zakopanem. W roku 1996 zostaje członkiem Komisji ds. Programów Domów Rekolekcyjnych przy Zarządzie Prowincjalnym. Dnia 8 kwietnia 1999 r. otrzymał nominację na Dyrektora Sekretariatu Fatimskiego przy Zarządzie Prowincjalnym Prowincji Chrystusa Króla. W roku 2000 został kapelanem Powiatowych Straży Pożarnych. Przez cały czas rozwija działalność Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej, za szczególny jego cel przyjmując modlitwę dziękczynną za uratowanie życia Ojca św. Jana Pawła II z zamachu w dniu 13 maja 1981 r. Papież Jan Paweł II 7 czerwca 1997 r. osobiście konsekrował kościół w Sanktuarium na Krzeptówkach. Dnia 18 stycznia 2007 r. rozpoczęła się jego walka z nowotworem. Zmarł w Zakopanem 25 maja 2007 r. Pochowany został w krypcie przy kościele Matki Bożej Fatimskiej. 

Dodatkowe zajęcia: kapelan „Solidarności” Nauczycieli i służby Zdrowia w Zakopanem, strażaków i Związku Podhalan, organizator i gospodarz wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II na Krzeptówkach 07.06.1997.

Szczególne osiągnięcia: budowniczy i gł. projektant wnętrz kościoła M.B. Fatimskiej oraz pozostałych obiektów sanktuaryjnych wraz z Parkiem Fatimskim, w którym znajduje się słynny ołtarz papieski ze Stadionu Wielkiej Krokwi, długoletni członek i uczestnik Kongresów Fatimskich w Europie m. in. na Węgrzech, w Niemczech, Austrii, we Włoszech oraz w USA i Meksyku.

Publikacje: twórca i główny redaktor „Biblioteki Fatimskiej” liczącej ponad 20 pozycji, autor wielu programów telewizyjnych i audycji radiowych o tematyce papieskiej i dot. objawień fatimskich w ramach Katolickiej Redakcji TV Kraków, TV Niepokalanów oraz Telewizji Publicznej, współzałożyciel zakopiańskiego Radia ALEX, współpraca z Radiem Maryja, od 1987 współpracownik wydawnictw: Pallottinum, Apostolicum, Wydawnictwa Sióstr Loretanek, Inst. Maryjnego w Regensburgu (Niemcy) i St. Ottilien oo. Benedyktynów (Niemcy) oraz czasopism i gazet, w sumie ponad 300 publikacji o tematyce fatimskiej i papieskiej, m. in. w „Słowie Powszechnym”., „Niedzieli”, „Różańcu”, „Źródle”, „Miejscach Świętych, „Naszym Dzienniku”, jest stałym korespondentem KAI.

Odznaczenia i nagrody: 

  • Zasłużony Działacz Kultury – za działalność kulturalną w stanie wojennym (1995),
  • medal Senatu RP za udział w obronie życia nienarodzonych (1999),
  • medal za zasługi dla „Solidarności” Regionu Małopolska z okazji 20 rocznicy powstania NSZZ „Solidarność”.

Źródło: www.sekretariatfatimski.pl