Pallotyńska wspólnota z zakopiańskich Krzeptówek z przeogromną radością powiadamia Współbraci i całą Rodzinę Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, że Konferencja Episkopatu Polski – Uchwałą z dnia 14 marca 2018 roku – ustanowiła na zakopiańskich Krzeptówkach
Sanktuarium Narodowe Matki Bożej Fatimskiej.
Uchwała Konferencji Episkopatu Polski została wręczona przez J. E. ks. abpa Stanisława Gądeckiego, Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, w dniu dzisiejszym (28.03.2018 r.) o godz. 12.00 Przełożonemu Prowincjalnemu, ks. Zenonowi Hanasowi, i kustoszowi Sanktuarium, ks. Marianowi Mucha, w siedzibie Sekretariatu Konferencji Episkopatu Polski.
Decyzja Konferencji Episkopatu Polski zwieńcza i spina klamrą wydarzenia je poprzedzające:
I. Rok 1950 r. – za zgodą ówczesnego Metropolity Krakowskiego, ks. abpa E. Baziaka, Pallotyni Prowincji Chrystusa Króla założyli na Krzeptówkach w Zakopanem swoją placówką-zalążek dzisiejszego centrum fatimskiego;
II. Rok 1961 r. – Pasterz Diecezji Leiria – Fatima przekazuje Słudze Bożemu ks. Stefanowi kard. Wyszyńskiemu Figurę Matki Bożej Fatimskiej. Zgodnie z intencją Ofiarodawcy Pani Fatimska w Jej Figurze miała pielgrzymować po Europie położonej za żelazną kurtyną, czyli tam, gdzie Madonna z Fatimy – ze względu na wspomnianą w Przesłaniu Fatimskim Rosję – nie miała wstępu i dostępu. Prymas Tysiąclecia – przekazując Krzeptówkom drogocenny dar z Fatimy – zobowiązał Pallotynów do wyruszenia z Figurą Matki Bożej Fatimskiej i Jej Przesłaniem na pielgrzymie szlaki Ojczyzny. Figura – po Jej poświęceniu przez ks. bpa Karola Wojtyłę, ówczesnego biskupa pomocniczego Archidiecezji Krakowskiej – rozpoczęła pielgrzymowanie przez ponad ćwierć wieku po wielu parafiach w Polsce, z głoszonymi przez Pallotynów z Krzeptówek tzw. rekolekcjami fatimskimi;
III. 13 maj 1981 r. – w godzinie pierwszego objawienia Matki Bożej w Fatimie, na Placu św. Piotra w Rzymie miał miejsce zamach na życie Jana Pawła II. To w tym dniu na Krzeptówkach, w pierwszych godzinach żarliwej modlitwy przed Figurą Pani Fatimskiej o uratowanie życia Papieża, zostało podjęte przez śp. ks. M. Drozdka zobowiązanie: „Jeżeli Bóg uratuje życie Jana Pawła II, to na tym miejscu wybudujemy kościół dziękczynienia za uratowane życie Najwyższego Pasterza„;
IV. 21 październik 1987 r. – Jan Paweł II dokonuje w Rzymie koronacji Figury Matki Bożej Fatimskiej z Krzeptówek. Na skroniach Matki Najświętszej znalazła się korona, która – jak powiedział Papież – ma stanowić „przypomnienie tego, co Matka Boża uczyniła dla swego ludu„;
V. 22 kwiecień 1992 r. – Penitencjaria Apostolska nadaje Sanktuarium na Krzeptówkach przywilej uzyskiwania odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami, jeśli wierni będą pobożnie uczestniczyć w świętych nabożeństwach liturgicznych lub przynajmniej odmówią Modlitwę Pańską i Wyznanie Wiary:
1) w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Dziewicy, a także w dniu 13 maja;
2) raz w roku w dniu dowolnie wybranym przez poszczególnych wiernych;
3) ilekroć pielgrzymi grupowo przybędą do Sanktuarium;
VI. 7 czerwiec 1997 r. – w tym dniu przybywa do Pani Fatimskiej na zakopiańskich Krzeptówkach Najważniejszy z Pielgrzymów: Ojciec Święty Jan Paweł II. Poświęcając/konsekrując kościół wypowiedział słowa, które Sanktuarium Matce Bożej Fatimskiej w Zakopanem nadają wyjątkowe znaczenie i niejako potwierdzają jego papieski charyzmat: „Drodzy Bracia i Siostry! Wasze Sanktuarium na Krzeptówkach jest mi w najszczególniejszy sposób bliskie i drogie. (…) Z historią tego sanktuarium łączy się także wydarzenie, które miało miejsce na placu św. Piotra 13 maja 1981. (…) Wiem, że gromadziliście się (…) w kaplicy Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach, aby odmawiać różaniec i modlić się o zdrowie i siły dla mnie. Wtedy też narodził się plan wybudowania w tym miejscu, u podnóża Giewontu, Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej jako wotum dziękczynnego za uratowanie mojego życia. Wiem, że to sanktuarium, które dziś mogę konsekrować, wznosiło wiele rąk i wiele serc zjednoczonych pracą, ofiarą i miłością do Papieża. Trudno mi o tym mówić bez wzruszenia… (…) Przybyłem do was, aby wam podziękować za waszą dobroć, pamięć i modlitwę, która trwa tu nadal. (…) Zawsze mi pomagaliście. Byliście ze mną i rozumieliście moje troski. Czułem to. Było to dla mnie wielkim wsparciem. Za tę postawę wiary i oddania Kościołowi dziękuję wam z całego serca. (…) Totus Tuus… Dziękuję wszystkim za tę świątynię. Zawiera ona waszą miłość do Kościoła i do Papieża. Jest niejako kontynuacją mojej wdzięczności do Boga i Jego Matki. Razem z wami bardzo cieszę się tym darem”;
VII. 6 czerwiec 2017 r. – w 20 lat po poświęceniu/konsekracji kościoła przez św. Jana Pawła II – przybywają do Pani Fatimskiej w JEJ Sanktuarium na Krzeptówkach liczni Pielgrzymi, by celebrować w „polskiej Fatimie” wydarzenia sprzed 100 lat: objawienia w portugalskiej Fatimie w 1917 r. Centralnym punktem celebracji rocznicowych było ponowienie przez Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, J.E. ks. abpa Stanisława Gądeckiego, Metropolity Poznańskiego – „Aktu poświęcenia Ojczyzny i Kościoła w Polsce Niepokalanemu Sercu Maryi”. Słowa oddania i poświęcenia Metropolita Poznański wypowiedział w imieniu obecnej na Krzeptówkach Konferencji Episkopatu Polski, i wobec Najwyższych Władz Rzeczypospolitej Polskiej: Pana Prezydenta Andrzeja Dudy z Małżonką, Pani Premier Beaty Szydło, Ministrów i Parlamentarzystów, Przedstawicieli Władz Samorządowych.
Decyzję KEP o ustanowieniu w Zakopanem Sanktuarium Narodowego Matki Bożej Fatimskiej odbieramy jako eklezjalny mandat i nałożone przez Kościół na Rodzinę Pallotyńską zobowiązanie do jeszcze gorliwszego służenia idei fatimskiej i noszenia zaszczytnego i wielce zobowiązującego miana „polskiej Fatimy”.
Uroczyste i liturgiczne ogłoszenie zakopiańskich Krzeptówek Sanktuarium Narodowym Matki Bożej Fatimskiej zostanie dokonane – wedle wstępnych planów – 13 maja br., podczas inauguracji tegorocznych celebracji Fatimskich. Aktu tego dokona Metropolita Krakowski, J.E. ks. abp M. Jędraszewski. Odrębna informacja i ze stosownym zaproszeniem do udziału w tymże historycznym wydarzeniu zostanie przekazane w późniejszym czasie.
ks. Marian Mucha SAC, kustosz