Przewodniczący Episkopatu tłumaczy, że komunia duchowa jest aktem modlitewnym, którego celem jest osiągnięcie takiego zjednoczenia z Jezusem, jakie daje przyjmowanie Go w sakramencie Jego Ciała i Krwi, lecz poza przestrzenią sakramentalną.
Składa się ona z trzech elementów: wzbudzenia wiary w realną obecność Chrystusa w Eucharystii, miłości skierowanej ku Niemu oraz pragnienia, aby Jezus zechciał duchowo wejść w nasze życie
– dodaje abp Gądecki.
Poniżej kilka propozycji modlitewnych:
I Modlitwa podczas Komunii Duchowej
O mój Jezu, wierzę, że jesteś prawdziwie obecny w Najświętszym Sakramencie Ołtarza. Kocham Cię ponad wszystko i pragnę Cię zgłębi duszy. Ponieważ nie mogę Cię teraz przyjąć sakramentalnie, przyjdź przynajmniej duchowo do mojego serca. Skoro tylko przyjdziesz, przyjmę Cię i cały zjednoczę się z Tobą. Nie dozwól mi nigdy odłączyć się od Ciebie. Amen.
II Modlitwa podczas Komunii Duchowej
Do Twych stóp, o mój Jezu, upadam i ofiaruję Ci żal mojego skruszonego serca, które się uniża w swojej nicości przed Twoją świętą obecnością. Uwielbiam Cię w Sakramencie Twej miłości, w niewysłowionej Eucharystii. Pragnę Cię przyjąć w tym ubogim mieszkaniu, które ofiaruje Ci moje serce. Oczekując na szczęście płynące z Komunii sakramentalnej, pragnę przyjąć Cię w duchu. Przyjdź do mnie, o mój Jezu, abym ja mógł przyjść do Ciebie. Niech Twa miłość rozpali całe moje istnienie za życia i po śmierci. Wierzę w Ciebie, ufam Tobie, kocham cię. Niech tak się stanie. Amen
III Modlitwa podczas Komunii Duchowej
Krótką formę takiego aktu proponuje Katechizm: „Ach żałuję za me złości jedynie dla twej miłości. Bądź miłościw mnie grzesznemu, całym sercem skruszonemu”.
Lub w pełnej formie:
„Wierzę w Ciebie, Boże żywy, w Trójcy jedyny, prawdziwy;
Wierzę, coś objawił Boże, Twe słowo mylić się nie może.
Ufam, Tobie, boś Ty wierny, wszechmogący i miłosierny;
Dasz mi grzechów odpuszczenie, łaskę i wieczne zbawienie.
Boże, choć Cię nie pojmuję, jednak nad wszystko miłuję.
Nad wszystko, co jest stworzone, Boś Ty dobro nieskończone.
Ach żałuję za me złości, jedynie dla Twej miłości.
Bądź miłościw mnie grzesznemu, całym sercem skruszonemu”.
Często praktykowany akt żalu płynącego z miłości jest dobrym przygotowaniem do przyjmowania sakramentu spowiedzi, a w chwili niebezpieczeństwa śmierci może otworzyć nam bramy raju.
Podsumowując, i próbując to wszystko odnieść do naszego życia, możemy uczynić następująco:
Propozycja formy obrzędu żalu doskonałego
Przed aktem żalu doskonałego należy uczynić szczegółowy rachunek sumienia i postanowić poprawę odrzucając popełnione grzechy i przywiązanie do nich, jednocześnie wzbudzając sobie mocne postanowienie odbycia spowiedzi sakramentalnej jak tylko to będzie możliwe.
Rachunek sumienia
Lektura Ewangelii: Łk 7, 36-50 Łk 15, 11-32
Wzbudzenie intencji:
Jezu Miłosierny, który znasz mnie lepiej niż ja samego siebie, Ty widzisz wszystkie moje grzechy, ale też widzisz mój żal i skruchę, dlatego że zraniłem Twoją nieskończoną miłość do mnie. W duchu pokuty szczerze wyznaję wszystkie swoje grzechy, uznaję, że obraziłem Cię i wyrządziłem krzywdę Kościołowi i każdemu z moich braci. Przyjmij łaskawie moją skruchę, okaż mi swoje Miłosierdzie i pozwól mi wkrótce stanąć przed kapłanem, aby otrzymać sakramentalne rozgrzeszenie.
Modlitwa:
„Panie Jezu, który otwierałeś oczy niewidomym, uzdrawiałeś chorych, przebaczałeś grzesznicy, a Piotra po grzechu utwierdziłeś w swojej miłości, przyjmij moje błaganie, odpuść mi wszystkie grzechy, odnów we mnie swoją miłość, dozwól mi stale żyć w jedności z braćmi, abym mógł głosić ludziom Twoje zbawienie” („Obrzędy Pokuty, nr 86).
Postanowić sobie w ramach własnego zadośćuczynienia, jako że nie ma nadanej pokuty, spełnienie jakiegoś aktu religijnego (adoracja, modlitwa, itp.) lub uczynku miłości wobec bliźniego.
„Ojcze nasz”.
Przypominamy jednocześnie, że czas na wypełnienie trzeciego przykazania kościelnego („Przynajmniej raz w roku w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię Świętą”) trwa aż do uroczystości Najświętszej Trójcy, która w tym roku przypada 7 czerwca. Aby przyjąć Komunię Świętą konieczny jest stan łaski uświęcającej, który człowiek osiąga przez sakramentalną spowiedź lub doskonały akt żalu za grzechy.
Pamiętaj:
Warunki żalu doskonałego:
Zachodzi niemożność skorzystania z indywidualnej spowiedzi
Zrobienie szczegółowego rachunku sumienia
Uznanie przed Bogiem swojej winy za popełnione grzechy
Wyrażenie szczerego żalu za wszystkie grzechy, ciężkie i lekkie
Wyrażenie mocnego postanowienia przystąpienia do spowiedzi sakramentalnej
Spełnienie aktu pobożności lub miłości bliźniego jako formy zadośćuczynienia
Przystąpienie w najbliższym możliwym terminie do spowiedzi sakramentalnej
( Ks. dr hab. Krzysztof Gryz)